TÜRKÇE BİLGİSİ 

Merhaba Arkadaşlar Senin İçin Kolay İngilizce sayfamıza hoşgeldiniz. İngilizceyi sizlerle beraber sıfırdan yani hiçbir şey bilmediğinizi varsayarak ileri düzeye kadar işleyeceğiz. Anlatımlarımız sayesinde ingilizceyi sıkılmadan daha kısa sürede öğrenmenin zevkini yaşayacaksınız. Anlatımlarımız sıralı olacaktır.. Hem bu sayede öğrendiklerimiz kolay daha akılda kalıcı olacaktır.
İngilizce öğrenmek isteyen arkadaşların karşılaşacağı en büyük zorluk Türkçe dilbilgisinin yetersizliğidir. İngilizceyi doğru şekilde, kurallarıyla öğrenmek ancak ana dilimizle karşılaştırma yaparak mümkündür.
Bu yüzden ilk dersimize Türkçe dilbilgisini oluşturan temel kelime yapıları üzerinde duracağız. ..

1.İsim

Canlı, cansız  bütün varlıkları ve kavramları karşılayan, onları ifade etmemizi sağlayan kelimelerdir. Kavramları, varlıkları tanıyabilmemiz, tanıtabilmemiz ve onları birbirlerinden ayırabilmemiz için verdiğimiz her bir kelimelere isim diyoruz.Bunları da soyut ve somut kavramlar ile ifade ederiz. Örneğin; Aşk,Sevgi,özlem,tutku,akıl soyut isim iken masa,sandalye,kapı,kitap,kalem,göz,kulak,Türkiye,Mehmet de somut isim olarak adlandırıyoruz.

2.Fiil

Bir İş, oluş, eylem belirten kelimelere fiil denir. Örneğin; gel, gör, sev, uç, bak, kalk, sor, ye, oku… Başka bir ifadeyle kelimenin  "mek-mak"  eklenebilen en büyük parçasıdır. Yani "okudum- oku(mak) , sarardı – sarı+ar(mak)" gibi.
Annem dün sessizce odama girdi. (girmek) Eğer bir kelimeye, “-me /-ma” olumsuzluk ekini ya da “-mak / -mek” mastar ekini getirebiliyorsak o kelime fiildir; getiremiyorsak o kelime isimdir.

İşten çıktıktan sonra parkta biraz yürüdüm.(yürümek)
Şimdi askerdeki amcama mektup yazıyorum.(yazmak)
Öğretmenimizin anlattığı fıkraya uzun süre güldük.(gülmek)

3.Sıfat

İsimleri niteleyen ya da belirten sözcüklerdir. Sıfatlar ancak varlıklarla ortaya çıkar. Bu nedenle tek başlarına kullanılamaz. Bu sözcükleri isimlerin önüne getirerek varlıkların rengini, şeklini, durumunu, sayısını belirtiriz. İsimlere sorulan “Nasıl? Hangi? Kaç?” sorusunun cevabıdır.

Örneğin; Mavi gözlerine bayıldım.
Çalışkan öğrenci sınavda birinci oldu.
Gökyüzünü aniden kara bulutlar kaplamıştı.
Yolun kenarı, kurumuş yapraklarla doluydu.
Bu kitabı senin için aldım.

Derken ismin rengini bildirdiğinden mavi sıfattır. Bunun gibi.. şişman,zayıf,kısa,uzun,büyük,küçük,ıslak,kuru,iyi,kötü...

4. Zamir

Zamir veya adıl, cümlede isimlerin yerine kullanılabilen ve isim olmadığı halde isim gibi kullanılabilen sözcüklerdir.Ahmet,kalem,masa çiçek vb. Hasan kalemi aldı cümlesinde bazı varlığın yerine farklı kelimeler kullanarak ifade ederiz. Hasan onu aldı. Deriz. Onu sözcüğünün kalem yerine kullanıldığını anlarız. Kişi isimlerinin yerine kullanılırlar. Ben, sen, o, biz, siz, onlar; Şahısları pekiştirerek belirtirler.. kendim, kendin, kendi, kendimiz, kendiniz, kendileri; İsimlerin yerini işaret yoluyla tutarlar.. bu, şu, o; İsimlerin yerini kesin olmayacak şekilde tutarlar..bazısı, kimi,çoğu, ne ve biri gibi kelimeler, belirtili isim tamlamalarında ismin yerine kullanılan –ki eki onunki,benimki gibi sıklıkla zamir olarak kullanılır.

Zamir ile Sıfat Arasındaki Fark:

Sıfat: Şu kalemi bana ver. Zamir: Şunu bana ver.
Sıfat: Dün bir çocuk seni sordu. Zamir: Dün biri seni sordu
Sıfat: Bazı insanlar erken uyur. Zamir: Bazıları erken uyur.

5. Zarf

Fiillerden, fiilimsilerden, sıfatlardan veya kendiyle aynı görevdeki kelimelerden (zarflardan) önce gelerek onların özelliklerini, zamanını, yönünü, miktarını belirten sözcüklere zarf (belirteç) denir.

» Öğrenciler kitaptaki metni okuyor.
» Öğrenciler kitaptaki metni sessizce okuyor.
Yukarıdaki ilk cümlede okuma eyleminin yapıldığını görüyoruz fakat bu eylemin nasıl, ne zaman veya ne kadar yapıldığı belirtilmemiş. İkinci cümlede ise okuma eyleminin sessizce yapıldığı belirtilmiştir ve zarf kullanılmıştır.

Zarflar da tıpkı sıfatlar gibi tek başlarına kullanıldıklarında isim görevindedir. Zarf görevini cümle içerisinde kullanımına bağlı olarak kazanır.
Bir sözcük fiille bağlantılıysa, fiili niteliyorsa zarf; isimle bağlantılı olup ismi niteliyorsa sıfat görevindedir.

» hızlı (isim)
» Arkadaşım, İngilizce’yi hızlı öğrendi. (öğrenme fiilini nitelediği için zarf)
» Arkadaşım, hızlı arabaları çok seviyor. (araba ismini nitelediği için sıfat)

Fiile sorulan “Nasıl? Neden? Niçin? Niye? Ne zaman? Nereye? Ne kadar?” sorusunun cevabıdır.

6.Edat (İlgeç)

Tek başlarına bir anlam taşımayan, kendisinden önceki kelimeyle ilgi kurarak cümle içinde anlam kazanan sözcüklere edat (ilgeç) denir. Dilimizde “gibi, kadar, ile, için, dolayı, ötürü, yalnız, ancak, tek, üzere, sanki, -e doğru, -e karşı…” en çok kullanılan edatlardandır.
Edatlar, tek başlarına kullanılmazlar, çünkü edatların işlevi cümle içerisinde anlam ilgisi kurmaktır. Cümle içerisinde kullanıldıklarında bir anlam kazanıp o cümlenin parçası olurlar.
Örneğin “gibi” edatı  tek başına kullanıldığında aklımıza bir varlığı veya bir kavramı aklımıza getirmemektedir, bir anlam taşımamaktadır.
Oysa “gibi kelimesini “Kömür gibi gözleri var.” cümlesinde kullandığımızda cümleye benzerlik anlamı katar ve cümlenin bir parçası olur, cümleden çıkarılamaz. 
 Edatlar, diğer sözcük türlerinden farklı olarak genellikle kendinden önceki sözcüğe yönelir, kendinden önceki sözcükle ilişki ve ilgi kurarlar.
Edatlar, sözcükler arasında benzerlik, neden, amaç, eşitlik, yön, araç gibi anlam ilgileri kurarlar.
Başka kelime veya kelimelerle birleşerek sıfat veya zarf görevinde kullanılabilirler.

7.Bağlaç

Eş görevli sözcük ve sözcük gruplarını, anlamca ilgili cümleleri birbirine bağlayan sözcüklere bağlaç denir.
Başlıca Bağlaçlar; ve,ile,de-da,veya,ya da,ama,ki,fakat,lakin,çünkü,meğer,oysa ki,madem, demek ki, üstelik,hatta,yani,demek ki, hem... hem..., ne.... ne...., ister.... ister... v.b. bağlaçlar kullanırız...

Tamlamalar

İsim Tamlaması
İki ya da daha çok ismin belli bir kuralla bir araya gelmesiyle oluşan söz öbeklerine diyoruz.
Evin bacası tütüyordu.
okul kapısı , bahçe duvarı, çocuk parkı, kalem kutusu

Sıfat Tamlaması
İsimlerin önlerine gelerek onları niteleyen ve belirter sözcüklere diyoruz. Yani sıfatların isimlerle kurduğu tamlamalara denir.
soğuk hava, serin rüzgar,uzun yol , bu çocuk, kötü adam, bazı hayvanlar, hangi çocuk, serin rüzgar

Özne

Cümledeki iş,oluş ve hareketi üzerine alan öğeye denir. Eyleme ne-kim soruları sorularak bulunurlar. Canlı veya cansız olabilirler.

Çiçekler ne güzel kokuyor. (Ne kokuyor - Çiçekler)
Halılar bin bir emekle dokundu. ( Ne dokundu - Halılar )
Çocuklar bahçede top oynuyor (Kim oynuyor – Çocuklar )

Nesne

Nesne, cümlede öznenin yaptığı iş ve eylemden doğrudan etkilenen ögedir. Yani belli bir ağırlığı, kitlesi, oylumu, rengi, maddesi olan her türlü cansız varlık yani göremesek de varlığını bildiğimiz algıladığımız her şeye nesne diyoruz.. Yükleme sorulan “kimi, neyi, ne” sorularına cevap verir.
Örneğin : Onun için çiçek aldım.(ne aldım?)
Terziye bir takım elbise diktirdim.(ne diktirdim?)
Bunun gibi .. Masa, Kalem,hava,su,ev,sandalye,saat gibi var olan her şey nesnedir.              

Yüklem

Cümlede yargı belirten çekimli unsura denir. Cümlenin ana unsurudur. İş,hareket,oluş , durum yüklem tarafından karşılanır. Örneğin; Araba kalabalığı şehri yaşanmaz hale getirdi.

Ali, erken uyudu. Kırmızı araba çok güzeldi.
Bir cümlede sadece ve sadece bir tek yüklem bulunur.
Okula yarın gideceğim. Cümlesinde gramerde zaman yani yüklem gideceğim kısmıdır yarın ise sayısal bir zamandır ( kelimede zaman ) ve uyumsuz gibi gözüken taraftır. 
Cümleleri olayın geçtiği ana zaman olan yüklem ayakta tutar ve her yüklemin içinde mutlaka bir gramerde zaman bulunur. ( geçmiş, şu an, gelecek ) 
Kelimede zaman ise dün, bu gün, yarın, seneye, dün akşam, geçen hafta… gibi kelimelerdir ve cümlelerin ana zamanlarını değiştirmeye hiçbir güçleri yoktur sadece cümleleri süslerler. Kısaca her yüklem mutlaka bir gramerde zaman içerir ve kelimede zamanlarında yüklemlerle uyumlu olmaları gerekir.
Yüklem ile mastar arasındaki farkı her durumda ayırt edebilme yeteneğine sahip olmalıyız aksi taktirde İngilizce öğrenmekte oldukça zorlanırız.

Cümle

Cümle, içinde tek bir yüklen bulunan yargı bildiren sözcük ya da söz öbeğidir. Kesinlikle cümle içinde birden fazla yüklem olamaz. 

İngilizcede Cümle Yapısı
Cümleleri biz İngilizcede iki ayrı kategoride inceleyeceğiz. Bunlardan biri oluş diğeri ise eylem cümleleridir. Bu iki ayrı kategori birbiri ile hiç bir şart ve konumda benzerlik göstermez. İngilizce gramerindeki bütün cümleler yüklem tiplerine göre bu iki grupta yer alır.

Oluş Cümleleri

Yükleminin isim ya da isim soylu sözcükten oluştuğu cümlelerdir. İlk bakışta içlerinde yüklem yokmuş gibi algılanırlar. Bunun en büyük nedeni insanların yüklemi sadece eyleme dayandırmalarından kaynaklanır. İş, oluş, eylem belirten kelimelere fiil denildiğini daha evvel açıklamıştık. Yani fiilin tanımında bir oluştan söz edilmektedir. Her fiil illaki eylem içerecek diye bir kural yoktur. 
Doğadaki nesnelerin hepsinin bir var oluş eylemi vardır. Biz bu tip cümleleri Türkçede isim ve sıfat fiil kullanarak yaparız oysa İngilizcede böyle kullanımlar yoktur. İsim ve sıfat cümleleri yapılmak istenildiğinde İngilizce gramerinde karşımıza oluş cümleleri çıkar. Aşağıda oluş cümlelerine örnekler verilmiştir.

Her işin başı sağlıktır.
Ağaçta kuşlar var.
Çocuklar okulun bahçesindeydi.
Pazardan sonra sokaklar kir içindeydi.
Eski köyümüzden gelen bir misafirimizdi.
Çok beğendiğim bir şarkıydı.

Evet bu cümlelere ilk bakıldığında yüklem görülemez ama içinde yüklem bulunmayan hiç bir yapının cümle olamayacağı hatırlandığında bu cümlelerin içlerinde kesinlikle gözle görülemeyen bir yüklemin olduğu sonucuna varılır. Yani bu cümleler içlerinde gizli bir “olmak" saklamaktadırlar. Yüklemleri olmak mastarından türeyen bir kelimedir.

Eylem Cümleleri

İçlerinde eylem konumunda yüklem bulundururlar.

Annem bize kitap okudu.
Kardeşim evin camını kırdı.
Arkadaşım yan binada oturuyor.
Arkadaşım kitaplarını çantasına koydu.
Çok ağır olduğu için çantasını taşıyamıyordu.
Oda çok havasız olduğu için pencereyi açtı.
Artık ders çalışmalıyım.